شایسته است هر یک از دوستدارانآل محمد به حکم ولایت، وفا و ایمان به خداوند و رسول(ص) در 10 روز اولمحرم، تغییر حال داده، در قلب، صورت و هیئتش، آثار اندوه برای مصیبت‌هایامام حسین(ع) ظاهر شود.

 به گزارش فارس، میرزا جوادآقا ملکیتبریزی از عارفان و سالکان طریق الهی که یک قرن پیش به رحمت ایزدی پیوست،توصیه‌هایی را برای درک بهتر ایام سوگواری امام حسین علیه‌السلام در ماهمحرم دارد.

 

جناب میرزا می‌نویسد: از امور مهم ماهمحرم این است که نسبت به هر یک از دوست‌داران آل محمد به حکم ولایت، وفا وایمان به خداوند و رسول(ص) شایسته است که در ده روز اول محرم، تغییر حالداده، در قلب، صورت و هیئتش، آثار اندوه از جهت مصیبت‌های بزرگ و آنماتم‌های فراوان - که به خاندان جلیل پیش آمده است - ظاهر شود و در نتیجهمقداری از لذت‌ها و خوشی‌های خود، اعم از خوردن و نوشیدن، بلکه حتی خواب وسخن گفتن را کنار بگذارد و به مانند کسی باشد که نسبت به پدرش یا فرزندشمصیبتی وارد شده است.

 

یکی از فرزندان کوچک خودم را مشاهدهکردم که در ده روز نخست این ماه، نان خالی خورده و از تناول خورشتی دیگر باآن امتناع می‌ورزید حال آنکه از کسانی که می‌شناختم، کسی چنین تکلیفی بهاو نکرده بودند. فهمیدم که حب درونی، او را به این کار وادار کرده است.

 

اگر کسی نتواند که در تمام 10 روز نخستماه محرم این کار را انجام دهد، دست کم، روز عاشورا و تاسوعا و شب یازدهمماه، ترک لذت‌ها را عادت خود کند و تا جایی که مقدورش است در هر 10 روزنخست اول ماه، به خواندن زیارت معروفه عاشورا مداومت نشان دهد و در روز دهمتا عصر آن روز از خوردن و نوشیدن استنکاف کند، بلکه حتی از سخن گفتن وملاقات برادرانش هم پرهیز کند، جز در مقام ضرورت و آن را «روز اندوه و گریهو زاری» خود قرار دهد.

 

* برپایی مجالس عمومی و فردی عزاداری اباعبدالله برای دوری از ریا

 

و اگر برایش مقدور باشد، در خانه‌اشبرای امام حسین(ع) خالصانه عزا برپا دارد و اگر نتواند در مسجدها یاخانه‌های دوستان و شیعیان به این کار بپردازد و آن را از دیده مردمانبپوشاند، تا از بلای «ریا» در عزاداری دور باشد و به اخلاص نزدیک‌تر شود وباقی را به صورت تنهایی و در خلوت به عزا مشغول شده و در گریه و اندوه، نیتو قصدش مواسات و یاری رسانی به اهل‌بیت علیهم‌السلام باشد و آنچه از طرفدشمنان، از صدمه‌های ظاهری بر آن حضرات وارد شده است.

 

ولی، از این نکته غافل نباشد که هر چنددر ظاهر به امام حسین(ع) صدمه‌ها و مصیبت‌هایی رسید که نظیرش به هیچ یک ازپیامبران و اوصیا، بلکه حتی به هیچ فردی از افراد عالم نرسیده است و مانشنیده‌ایم که چنین چیزی به احدی رسیده باشد، خصوص عطش و تشنگی که به حضرتشوارد شد و از الفاظ و احادیث قدسی و غیر آن چنین استفاده می‌شود که عقل‌هاتحمل چنین امری را ندارد و مصیبت او به جهت شهیدانی که از خاندان او بهدرجه شهادت نایل شدند و صدمه‌هایی که به خاندان و حرم او وارد آمد و چنینبود که گویی با حبیب و خدای خود عهد بسته بود که در راه رضای او، به هر نوعکشته‌شدنی که دیگر کشته شدگان آنگونه کشته شده‌اند، اعم از بریدن سر وبریدن گردن و گلو و قتل و اسارت و گرسنگی و تشنگی و حزن و اندوه‌ها و غیرآن تن دهد.

 

* تأثیر دعای پیش از وقت برای کفایت امور مهم و روا شدن حاجت‌ها

 

پس، هر کس که خود را از دوستداران آنامام معصوم می‌داند، باید که اندوهش را ظاهر نموده و ناله کند و ناله‌اش درمقام آرزوی یاری رساندن به سید سیدها رسول اکرم(ص) باشد و تا آنجا برسد کهبا این مصیبت عظیم در تناسب باشد و چنین باشد که گویا آن مصیبت‌های دلخراشبر خود وی و عزیزان و فرزندانش و اهل و خانواده‌اش وارد آمده است.

 

سپس، با زبان حال و صدق نیت چنین بگوید: ای سید و سالار من! کاش در این بلیه‌ها و همه این غم‌ها و مصیبت‌ها فدایخود می‌گشتم! و کاش اهل و فرزندان من به عوض اهل و فرزندان تو قربانی واسیر می‌شدند. ای کاش همراه تو می‌بودم و در جوار تو کشته شده و همراهرستگار شدگان، رستگار می‌شدم، رستگاری بزرگ!

 

و اگر حال درونی و واقعی‌ات، حتی بهحقیقت چنین تمنا و آرزویی نیز گواه و شهادت نمی‌دهد، پس در مقام علاجبیماری قلبت برآ و از حب و دوست‌داری این دنیای پست دون و چسبیدن به اینزندگی در این دنیای بی‌مقدار و اغترار به مواد خوش خدّ و خال این دنیای پراز دروغ و مکر بترس و کناره‌گیری کن و در خصوص آنچه خداوند متعال در کتابکریم خود، یهود را با آن مخاطب نموده است، تامل کن!

 

از امور مهم این ماه، دعای روز اول مااست. چون این روز، روز نخست سال قمری است، لازم است که بنده مراقب، از رویصدق تامل به خرج دهد، خصوصا برای طلب عافیت و مصون ماندن از آفت‌های دینیدر آن سال و از خداوند طلب صلاح حال سالانه و جلب خیرها کند، از روی رحمش! که همانا دعای پیش از وقت برای کفایت امور مهم و قضا شدن حاجت‌ها اثری خاصدارد و دعایی که سید بن طاووس در کتاب «الاقبال» در خصوص این روز مهم روایتکرده است، برای این جهت‌ها، دعایی است که کامل و نیکو.

 

* خواندن نمازی که پاداش آن همانند انجام عمل خیر در تمام سال است 

 

و افضل آن است که در همان شب نخست، ازسه نمازی که وارد شده است، یکی از نمازها را به جا بیاورد و طبق آمادگیقلبی خود، به درگاه بی‌نیازی خداوندی رو کند و دست کم دو رکعت نماز به جابیاورد، به این ترتیب: در هر رکعت، یک حمد و یازده مرتبه سوره «توحید» بخواند و دعای روایت شده در «الاقبال» سید را که حضرت رسول اکرم(ص) پس ازاین دو رکعت نماز می‌خواند، تلاوت کند و همچنین صبح آن روز را روزه بگیرد. حضرت فرموده است:

 

هر کس این نماز را به جای آورده و ایندعا را بخواند، چنان است که گویا تمام سال به عمل خیر ادامه داده است و ازاین رو، تمام آن سال، تا سال بعدی محفوظ خواهد ماند و اگر مرگش پیش ازاتمام آن سال فرا برسد، وارد بهشت می‌شود.

 

همچنین، روز سوم محرم را نیز روزهبگیرد. چنین وارد آمده است که حضرت یوسف(ع) در آن روز، از چاه خارج شد و هرکس که آن روز را روزه بگیرد، خداوند متعال غم و اندوهش را زائل کرده ومشکلات را برایش سهل و آسان می‌کند.

 

استحباب روزه داشتن تمام ماه نیز درروایات وارد شده است، خصوص روزه روز نهم و دهم ماه، ولی بهتر است که شخصروزه گرفتن در عاشورا را ترک کند اما تا هنگام عصر از هر نوع خوردن وآشامیدن استنکاف کند و هنگام عصر، به جهت خلاصی یافتن امام حسینعلیه‌السلام و نیز اصحاب آن حضرت از هم‌های این دنیای پست و بی‌ارزش وسعادتشان و وصولشان به مطلوب‌شان که لقاءالله بوده است، افطار کند. چنین بهنظر می‌رسد که شاید علت در سبک شدن هم‌ها و غم‌های عزاداران عاشورا در عصرعاشورا، همین مسئله سعادت شهیدان و رسیدن آن به مطلوب‌شان باشد.

منبع :سایت رجانیوز

نوشته شده در شنبه 91 آبان 27ساعت ساعت 10:41 صبح توسط جامعه پزشکی| نظر بدهید